Alprazolam Ab Tabl 20x1mg

Alprazolam AB wordt gebruikt bij :

 • Kortetermijnbehandeling van angstsymptomen bij volwassennen.

 Alprazolam AB wordt alleen gebruikt wanneer de stoornis ernstig is, mensen in hoge mate in hun handelen beperken, of veel leed veroorzaken.

Welke stoffen zitten er in Alprazolam AB?

• De werkzame stof in dit middel is alprazolam. Alprazolam AB 0,25 mg, 0,5 mg en 1 mg tabletten bevatten respectievelijk 0,25, 0,5 en 1 mg alprazolam per tablet.

• De andere stoffen in dit middel zijn:

microkristallijne cellulose,

lactosemonohydraat,

maïszetmeel,

natriumdocusaat,

natriumbenzoaat (E211),

colloïdaal siliciumanhydraat,

magnesiumstearaat,

zonnegeel (E110) (alleen voor de 0,5 mg)

Indigotine (E132) (alleen voor de 1 mg)

Erythrosine Aluminium (alleen voor de 1 mg)

Andere geneesmiddelen en Alprazolam AB

Gebruikt u naast Alprazolam AB nog andere geneesmiddelen, heeft u dat kort geleden gedaan of bestaat de mogelijkheid dat u in de nabije toekomst andere geneesmiddelen gaat gebruiken? Vertel dat dan uw arts of apotheker, aangezien het effect van Alprazolam AB door andere middelen kan worden versterkt bij gelijktijdige inname.

Sommige middelen kunnen bijwerkingen veroorzaken als zij gelijktijdig met alprazolam worden ingenomen. Als u gelijktijdige bepaalde andere geneesmiddelen inneemt, kan dit het effect van de behandeling met dit middel beïnvloeden. In dat geval kan de arts u een ander middel voorschrijven of de dosering aanpassen.

Zulke geneesmiddelen zijn:

Geneesmiddelen, die het kalmerend effect van alprazolam verhogen: • slaappillen en kalmeringsmiddelen • antipsychotica en antidepressiva • anti-epileptica • anesthetica (geneesmiddelen om te verdoven) • sterke pijnstillers die werken door middel van het centrale zenuwstelsel • bepaalde middelen tegen allergie (sederende antihistaminica)

Geneesmiddelen die het effect van alprazolam verhogen, omdat zij de stofwisseling (het metabolisme) in de lever verminderen: • nefazodon, fluvoxamine, fluoxetine, sertraline (geneesmiddelen voor de behandeling van ernstige depressie) • cimetidine (gebruikt voor de behandeling van maagproblemen) • geneesmiddelen die worden gebruikt voor de behandeling van HIV • dextropropoxyfeen • via de mond ingenomen (orale) anticonceptiva • diltiazem (geneesmiddel voor de bloeddruk en het hart) • bepaalde antibiotica (zoals erytromycine, claritromycine, telitromycine en troleandomycine) en bepaalde geneesmiddelen voor de behandeling van schimmelinfecties (bijvoorbeeld itraconazol, ketoconazol, posaconazol, voriconazol)

Geneesmiddelen die het effect van alprazolam verminderen, omdat zij de stofwisseling (het metabolisme) in de lever verhogen: • carbamazepine en fenytoïne (anti-epileptica, die ook worden gebruikt voor andere behandelingen) • sint-janskruid (Hypericum perforatum, een kruidenmiddel) • rifampicine (anti-tuberculose middel) • gelijktijdig gebruik van alprazolam en HIV-proteaseremmers (bijv. ritonavir) vereist dosisaanpassing of stopzetting van alprazolam.

Alprazolam kan het effect van de volgende geneesmiddelen te verhogen: • digoxine (geneesmiddel voor het hart) • spierverslappers • imipramine en desipramine (geneesmiddelen tegen ernstige depressie) • clozapine (psychose geneesmiddelen). Er is een verhoogd risico van ademhalings- (respiratoire) en/of hartstilstand.

Alcohol versterkt het kalmerend effect van alprazolam.

Gelijktijdig gebruik van Alprazolam AB en opioïden (sterke pijnstillers, geneesmiddelen voor substitutietherapie en bepaalde geneesmiddelen tegen hoesten) verhoogt het risico op sufheid, ademhalingsproblemen (ademhalingsdepressie), coma en kan levensbedreigend zijn. Derhalve mag het gelijktijdige gebruik uitsluitend worden overwogen wanneer er geen andere behandelingsopties mogelijk zijn. Als uw arts echter Alprazolam AB samen met opioïden voorschrijft, moeten de dosis en duur van de gelijktijdige behandeling worden beperkt door uw arts.

Wanneer mag u Alprazolam AB niet gebruiken?

• U bent allergisch voor alprazolam, andere benzodiazepinen of één van de andere stoffen in dit geneesmiddel. Deze stoffen kunt u vinden in rubriek 6.

• U heeft last van een bepaalde ziekte, waarbij u last heeft van erg zwakke en vermoeide spieren (myasthenia gravis)

• U kampt met ernstige ademhalingsstoornissen of problemen bij de borstkas (bijvoorbeeld chronische bronchitis of longemfyseem).

• U heeft een slaapapnoesyndroom (een verstoring van de ademhaling tijdens de nachtrust, waarbij uw ademhaling onregelmatig is, en zelfs korte tijd kan stoppen).

• U heeft ernstige leverproblemen.

1. HOE NEEMT U ALPRAZOLAM AB IN?

Neem dit geneesmiddel altijd in precies zoals uw arts u dat heeft verteld. Twijfelt u over het juiste gebruik? Neem dan contact op met uw arts of apotheker. Uw arts zal bepalen hoeveel tabletten u dient in te nemen en wanneer deze in te nemen.

Neem je tabletten niet in met een alcoholische drank.

De behandeling moet beginnen met de minimaal aanbevolen dosis. De maximale aanbevolen dosis mag niet worden overschreden.

Volwassenen

De gebruikelijke dosis is één 0,25 mg of één 0,5 mg tablet drie keer per dag. Dit geeft een totale dosis van 0,75 mg tot 1,5 mg per dag.

Dit kan geleidelijk worden verhoogd tot een totaal van 4 mg per dag in verdeelde doses gedurende de dag. Als de dosis moet worden verhoogd, is het gebruikelijk om de nachtelijke dosis eerst te verhogen, zodat u overdag meer alert bent. Als u last van bijwerkingen krijgt kan de arts uw dosis verlagen.

Ouderen

Als u een oudere patiënt bent of u heeft bijvoorbeeld nier- of leverproblemen en u moet met een lagere dosering beginnen, begint u normaal gesproken met een dosis van 0,25 mg twee of drie keer per dag.

Deze dosis kan langzaam worden verhoogd als dat nodig is en als u geen bijwerkingen krijgt.

Gebruik bij kinderen en jongeren

Alprazolam AB wordt niet aanbevolen voor kinderen en jongeren tot 18 jaar.

De tablet kan in twee gelijke dosissen verdeeld worden.

Behandelingsduur

Het risico op afhankelijkheid en misbruik kan toenemen met de dosis en de duur van de behandeling. De arts zal daarom de laagst mogelijke effectieve dosis en behandelingsduur voorschrijven en regelmatig de noodzaak van voortzetting van de behandeling opnieuw beoordelen (zie rubriek 2 - Waarschuwingen en voorzorgen).

De maximale duur van de behandeling mag niet langer zijn dan 2-4 weken. Langdurige behandeling wordt niet aanbevolen. Er kan zich een verminderd effect van het geneesmiddel ontwikkelen als het langer dan een paar weken wordt gebruikt.